|
بررسی خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی گونه های آسینتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت های مختلف در بیمارستانهای آموزشی شهرستان خرم آباد
|
| محقق اصلی سمیه دلفانی*، محقق اصلی فرانک رضایی، همکار زینب بابایی، همکار فاطمه نورالهی، همکار صالح، همکار برفی |
|
|
|
چکیده: (160 مشاهده) |
زمینه و هدف: اسینتوباکتر بومانی یک باکتری فرصت طلب است که باعث طیف وسیعی از عفونت های بیمارستانی بویژه در بخش مراقبت های ویژه می شود. امروزه با توجه به مقاومت بالای اسینتوباکتر بومانی نسبت به انتی بیوتیک های مختلف و هم چنین شناسایی مولکولی در حد سویه و گونه، این مطالعه علاوه بر بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت دارویی به تعیین تیپ های مولکولی اسینتوباکتر بومانی های جدا شده از بیماران در شهر خرم آباد به روش پالس فیلد ژل الکتروفورزیس) PFGE ) می پردازد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 50 نمونه اسینتوباکتر بومانی از بیمارستان های آموزشی شهر خرم آباد از دی ماه 94 تا مرداد 95 جمع آوری شدند.و سپس در آزمایشگاه با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و روش های کشت شناسایی شدند.
بعد از تعیین الگوی مقاومت دارویی به روش دیسک دیفیوژن و درصد ژن های مقاومت به کرباپنم، ایزوله های اسینتوباکتر بومانی با استفاده از آنزیم Apa1 به روش PFGE مورد بررسی و آنالیز فرار گرفتند.
نتایج: بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های اسینتوباکتر بومانی در برابر آمپی سیلین سولباکتام(100%) و آزترونام (98%) و بیشترین حساسیت در برابر پلی میکسین B (100%) و کلیستین (94%) بود و هم چنین بعد از ژن OXA-51 like که در همه نمونه ها حضور داشت، ژن OXA-23 like در 44 (88%) نمونه مثبت بود. نتایج PFGE نشان دادکه سویه های اسینتوباکتر بومانی دارای33 الگوی پالسوتایپ مختلف بودند که از این 33 الگو، 27 الگو بیش ازیک سویه و 23 الگو فقط دارای یک سویه بودند.
نتیجه گیری: با توجه به مقاومت بالای اسینتوباکتر بومانی و انتشار آسان آن و قابلیت انتقال ژن های مقاومت باید روش های کنترل موثر در زمینه ضدعفونی بیمارستان و رعایت نکات بهداشتی توسط پرسنل از یک سو و کاهش مصرف آنتی بیوتیک از سوی دیگر به کار رود. |
|
| واژه‌های کلیدی: آسینتوباکتر بومانی، مقاومت آنتی بیوتیکی، تایپینگ مولکولی |
|
|
متن کامل [DOCX 104 kb]
(34 دریافت)
|
نوع مطالعه: مبتنی بر اطلاعات بیمارستانی |
موضوع طرح:
میکروب شناسی
دریافت: ۱۳۹۴/۱۲/۱۹ | ویرایش نهایی: ۱۳۹۸/۸/۱۲ | پذیرش: ۱۳۹۵/۷/۱۷
|
|
|
|
|
|
