بررسی ارتباط هوش معنوی و میزان حمایت پرستاران از بیماران در بیمارستانهای آموزشی شهر خرمآباد در سال ۱۳۹۶
چکیده
مقدمه: حمایت از بیمار یکی از وظایف حیاتی پرستاران است. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط هوش معنوی و میزان حمایت پرستاران از بیماران در بیمارستانهای آموزشی شهر خرمآباد در سال ۱۳۹۶ بود.
روش کار : مطالعهی توصیفیتحلیلی حاضر از نوع همبستگی است و روی ۲۵۰ پرستار شاغل در بیمارستانهای آموزشی شهر خرمآباد در سال ۱۳۹۶ انجام شده است. معیارهای ورود به این مطالعه، داشتن حداقل مدرک کارشناسی پرستاری و یک سال سابقهی کار بالینی بود. شرکتکنندگان در این مطالعه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شدند. همچنین دو پرسشنامهی حمایت حفاظتی هنکس و هوش معنوی کینگ ابزار گردآوری اطلاعات بود. پایایی پرسشنامهها نیز، به روش آلفای کرونباخ تأیید شد. دادهها نیز با استفاده از نرمافزار spss v.21 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: 67.5 درصد (164 نفر) از شرکتکنندگان زن و 37.5 درصد (79 نفر) از آنان مرد بودند. 63.9 درصد از شرکتکنندگان دارای سابقهی کار کمتر از پنج سال بودند. یافتههای این مطالعه نشان داد میانگین نمرهی هوش معنوی پرستاران 11.19±80.88 و میانگین نمرهی حمایت پرستاران از بیماران 21.41±155.73 بود. ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی معناداری بین نمرهی هوش معنوی و حمایت و مؤلفههای آن نشان داد (r=0.62).
بحث و نتیجه گیری : هوش معنوی و حمایت از بیمار، با یکدیگر ارتباطی مثبت و معنادار داشتند. ازآنجاییکه هوش معنوی اکتسابی است با برگزاری کلاسها و کارگاههای آموزشی میتوان هوش معنوی را ارتقا داد و از این طریق موجب افزایش حمایت پرستاران از بیماران و افزایش ایمنی بیماران شد.
واژگان کلیدی: پرستاران، حمایت از بیمار، هوش معنوی.