بررسی نقش زنجبیل بر کاهش آسیب ایسکمی –خونرسانی مجدد در بیماران تحت آنژِیوپلاستی عروق کرونر
چکیده
زمینه و هدف: امروزه استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری ها گسترش بسیاری یافته است. زنجبیل جز گیاهان دارویی مفید و بسیار مهم می باشد،
تحقیقات اخیر نشان دادند که زنجبیل به دلیل وجود ترکیبات مختلف شامل جینجرول ها و شوگااول ها اثرات دارویی مختلفی دارد. تاکنون بیش از 40 ترکیب آنتی اکسیدانی در زنجبیل شناسایی شده است.هدف مطالعه حاضر بررسی
بررسی نقش زنجبیل بر کاهش آسیب ایسکمی –خونرسانی مجدد در بیماران تحت آنژِیوپلاستی عروق کرونر بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 32 سر رات نر از نژاد ویستار، در محدوده وزنی300-250 گرم و دامنه سنی 6-2 هفته استفاده گردید. عصاره هیدوروالکلی ریشه گیاه زنجبیل به روش خیساندن تهیه شد و غلظت های 25،50 و 75 (
mg/ml) از آن به دست آمد. حیوانات به صورت تصادفی در 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل (ایسکمی-ریپرفیوژن) به مدت یک هفته به صورت خوراکی نرمال سالین دریافت می کردند و گروه های تحت درمان با عصاره هیدروالکلی گیاه نیز به مدت یک هفته عصاره را به صورت خوراکی دریافت می کردند، سپس با بیهوشی کامل حیوان، قلب ایزوله موش های صحرایی توسط محلول بافری کربس- هنسله با دمای 37 درجه سانتی گراد و متد لانگندورف پرفیوز شده و در معرض 30 دقیقه ایسکمی موضعی (با بستن شریان کرونر
LAD) و بدنبال آن 60 دقیقه ریپرفیوژن (با باز کردن شریان کرونر
LAD) قرار می گرفتند. سرانجام در انتهای ریپرفیوژن پارامترهای همودینامیک بطن چپ
(HR,LVDP,LVSP,dp/dt,RPP) به عنوان شاخص عملکرد قلب و پارامترهای الکتروکاردیوگرام (
QRS,QT,QTc,RR,ST) جهت تعیین آریتمی ها وآنزیم های لاکتات دهیدروژناز
(LDH) و کراتین کیناز قلبی (
(CKMB اندازه گیری شد. جهت مقایسه داخل گروهی از آنالیز واریانس یکطرفه (
ANOVA) و در ادامه با
Tukey’s post-hoc test و
Bonferreni مقایسه بین همه گروه ها انجام شد و 05/0
P < معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق بیانگر تاثیر معنی دار غلظت های مختلف عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (50،25 و 75
mg/ml) در جلوگیری از افت پارامترهای همودینامیک قلب (
HR,dp/dt) در طی دوره ریپرفیوژن و حفظ عملکردهای همودینامیک قلب از یک سو و از سوی دیگر، بهبود پارامترهای الکتروفیزیولوژیک قلبی (کاهش قطعه
STو کاهش
QT ) در طی دوره ریپرفیوژن و بعلاوه کاهش شدت آریتمی ها، تعداد و زمان تاکیکاردی های بطنی (
VT) و تعداد ضربانات زود رس بطنی (
PVC) در فاز ایسکمی و همچنین کاهش میزان فعالیت آنزیم کراتین کیناز قلبی (
CKMB) در اواخر دوره ریپرفیوژن، می باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل در دوز های 50،25 و 75
mg/ml با کاهش شدت آسیب های غیر قابل برگشت میوکارد ناشی از پدیده ایسکمی-ریپرفیوژن باعث حفاظت قلب شده و این اثر حفاظتی احتمالا از طریق مکانیسم یا مکانیسم های آنتی اکسیدانی که تشکیل رادیکال های آزاد را مهار می کنند، صورت پذیرفت. در نتیجه این امکان وجود دارد استفاده از گیاه زنجبیل یک شیوه درمانی جدید برای کاهش آسیب های ناشی از انفارکتوس میوکارد باشد.
واژگان کلیدی: گیاه زنجبیل، ایسکمی، ریپرفیوژن، لاگندورف، قلب ایزوله، آنتی اکسیدان